اسپیکر مانیتورینگ

اسپیکرهای مانیتورینگ اسپیکرهایی هستند که به طور خاص برای تولید صدا و موسیقی از آنها استفاده می کنیم. اسپیکر مانیتورینگ برای مانیتورینگ – critical listening در حین رکورد، میکس و مسترینگ استفاده می شوند. اسپیکر مانیتورینگ یک بخش ضروری و مهم از تجهیزات استودیویی هستند.

اسپیکرهای مانیتورینگ به گونه ای طراحی شده اند که یک پاسخ فرکانسی flat را ارائه دهند تا سیگنال های صوتی به طور صادقانه بازتولید شوند. هدف اصلی در طراحی اسپیکرهای مانیتورینگ جلوگیری از تقویت مصنوعی bass، treble و سایر فرکانس ها به منظور ایجاد صدای “خوب” و همچنین جلوگیری از resonances است.

به عنوان یک producer شما نیاز دارید تا دقیقا آنچه را که میکس می کنید بشنوید، بدون اینکه اسپیکر یا هدفون استودیویی شما رنگ خود را به صدا اضافه کند. به عنوان مثال، تصور کنید که اسپیکر مانیتورینگ شما bass را به خوبی بازتولید نمی کند. شما احتمالا با اضافه کردن bass به میکس با استفاده از EQ این کمبود را جبران خواهید کرد. وقتی فردی دیگر به میکس شما بر روی یک سیستم خوب گوش دهد، bass بسیار زیادی خواهد داشت. به عبارت دیگر، خطاها و مشکلات اسپیکر مانیتورینگ باعث ایجاد مشکل در میکس شما می شود زیرا شما مشکلات اسپیکر را همراه با میکس برطرف می کنید.

در استودیوهای خانگی و پروژه، اسپیکرهای مانیتورینگ معمولا نزدیک به کاربر (near-field monitor) قرار می گیرند تا تاثیر صدای اتاق را به حداقل برسانند و صدا مستقیم از اسپیکر شنیده شود. به طور کلی اسپیکرهای مانیتورینگ دارای آمپلی فایر داخلی هستند و به عنوان اسپیکر اکتیو شناخته می شوند. این اسپیکرها مستقیما به کارت صدای شما متصل می شوند. برخی دیگر از اسپیکرهای مانیتورینگ از نوع پسیو هستند و نیاز به آمپلی فایر خارجی دارند.

صدای اتاق نیز تاثیر زیادی بر کیفیت شنیدن شما خواهد داشت. به طور کلی، اضافه کردن جاذب های صدا(absorber) بر روی دیوارها و احتمالا سقف برای کاهش reverb عمومی slap-echo ایده خوبی است. لازم نیست تمام سطوح را 100% بپوشانید، تنها بخش هایی که برای کنترل صدا لازم است. هدف این است که تاثیر صدای اتاق بر روی صدای خروجی اسپیکر را کاهش دهید و صدای مستقیم اسپیکر را بشنوید. بهبود وضعیت آکوستیک اتاق به صاف کردن پاسخ فرکانسی اسپیکر نیز کمک می کند.

محل قرارگیری اسپیکرهای مانیتورینگ نیز از اهمیت بالایی برخوردار است و تاثیر زیادی بر روی صدای نهایی اسپیکرها خواهد داشت. نکاتی که در زمینه محل قرارگیری اسپیکر مانیتورینگ بهتر است رعایت کنید:

• ارتفاع توییترها باید هم سطح با گوش شما باشد.
• اطمینان حاصل کنید که اسپیکرها به طور متقارن قرار گرفته اند – با فاصله مساوی از دیوارها و از یکدیگر
• یک مثلث متساوی الاضلاع بین شنونده و دو مانیتور تشکیل دهید.
• مانیتورها باید مستقیما رو به سمت سر شنونده باشند.
• از پایه های isolating یا فوم آکوستیک برای جدا کردن مانیتورها از سطوحی که روی آنها قرار گرفته اند استفاده کنید.
• در صورت امکان مانیتورها را در فاصله 90 تا 150 سانتی متری از دیوارها قرار دهید.
• اگر اتاق شما مستطیل شکل است، مانیتورها را در امتداد یکی از دیوارهای کوتاه قرار دهید.

برای مانیتورهای استودیویی، داشتن یک ووفر با قطر حداقل 5 اینچ توصیه می شود. اما این همیشه امکان پذیر نیست، به خصوص اگر در یک اتاق کوچکتر باشید. در این صورت، ممکن است مانیتورهای کوچکتری بخواهید. به عنوان یک قانون کلی، ووفرهای بزرگتر مسافت های طولانی تری را پوشش می دهند، بنابراین همیشه فضای آکوستیک خود را در نظر داشته باشید.

همه دستگاه های صوتی به دلیل عناصر مدارها و سایر محدودیت های فیزیکی، نویز اضافه شده خود را دارند. اسپیکر مانیتورینگ از طریق آمپلی فایرهای خود distortion را اضافه می کنند. THD نسبت نویز و distortion ناخواسته اضافه شده به سیگنال اصلی است. معمولا THD را به صورت درصد مشاهده خواهید کرد، برای مثال 0.5% THD+N. اسپیکرهای خانگی ارقام THD بسیار بالاتری دارند و این یکی از دلایلی است که آنها را برای مانیتورینگ استودیویی نامناسب می سازد.